SUSPIROS DA VOVÓ/ SUKERAĴOJ DE AVINJO
SUSPIROS DA
VOVÓ
namorar estrelas
do céu de maio ajuda
a vivenciar
arquétipos?
sentir-se
encantado, embevecido até com a menos
brilhante me
faz melhor?
estrelas, tão... distantes. não falo de amor platônico
a
simbolizar arquétipos!
falo (falo?)
de tesão, fusão, unidade entre mim
e a estrelinha
da qual me enamorei
quem explica
êxtase, enamoramento, maravilhar-se?
eu, não! mas,
sinto algo secreto por aquela estrela (suspeito!):
na certa
também me vê especial
em que
dimensões somos estrelas brilhos luzes condensadas?
pra
pirar de vez e se todos os amigos, amigas,
filhos, netos,
colegas, desafetos formos estrelas?
luzes e cores
e brilhos, quem sabe?
porque Vovó me
dizia do amigo – eu criança –
não! Niltinho
não morreu! virou estrela!
o que Vovó
sabia, tentava me contar e até hoje não aprendi?!
namorar
estrelas é saborear amor, beleza, verdade, justiça,
abundância,
inteireza, plenitude? Não sei!
mas,
contemplar a estrela amada me faz suspeitar
o que seja
plenitude: e se parece muito com o gostinho
dos suspiros
da Vovó! Você me entende?
SUKERAĴOJ DE AVINJO
ĉu amindumi stelojn de maja ĉielo min helpas
travivi arĥetipojn?
ĉu senti sin ravita, ensorĉita eĉ de la malpli
brila igas min pli bona?
stelo, tiom... fora. diras mi ne pri platona amo
eĉ se arĥetipojn simboligi!
diras mi (faluso ĉu?) pri seks-ardo, fando, unio inter mi
kaj la steleto de kiu estas mi ravita!
kiu eksplicas ekstazon, ekamon, ravitecon?
mi, ne! sed, sentas mi ion sekretan pri tiu stelo – suspektas mi:
certe ankaŭ ŝi min vidas specialan
en kiu dimensio estas ni steloj: briloj lumoj kondensitaj?
por tute freneziĝi, kaj se ĉiuj amikoj, amikinoj,
filoj, nepoj, kolegoj, kontraŭuloj estu steloj?
ĉu lumoj kaj koloroj kaj briloj, kiu scias?
ĉar Avinjo min diris pri amiko – mi infano:
ne! Niltiĉjo ne mortis! iĝis li stelo!
kion Avinjo sciis, volis min riveli, kiun ĝis nun ne lernis mi?!
ĉu amindumi stelojn estas frandi amon, belon, veron, justicon,
abundon, tuton, plenon? Ne mi scias!
sed, kontempli la amatan stelon igas min suspekti
kio estu pleneco: tio multe similas al l’ gusteto
de l’ sukeraĵoj de Avinjo! ĉu vi min komprenas?
postado por PaPos Nascentes: Paulo P Nascentes @ 00:19
1 Comentários
