PaPos Nascentes - poéticos, psicoterapia, mentoria

Powered By Blogger

domingo, 4 de fevereiro de 2024

HS + AI = PMM

 


HS + AI = PMM

    “Laŭ la helena mitologio, Psiĥo (greklingve ψυχή psykhè) estas personigo de la homa animo. La greka vorto ankaŭ signifas “papilio”, kaj Psiĥon foje artistoj bildigas kiel junan virinon kun papiliaj flugiloj”. Tion la Preleganto citis el Wikipedio®”.
 
    Tiama preleganto, tiel mi daŭris:
    “En la kolektiva nekonscio mitoj ripozas, asertis Karlo Jung. Delonge kreiton voras kreanto. Foje estas la kreito la voranto. Tiu arĥetipa paro tamen iel estas unuo, kiu tamen kiel duecon sin prezentas. Malgraŭ antikva kaj arĥana, tio montriĝas ŝajno, nur fantazio de Psiĥo, tutpova diino. Mitoj tamen ne memstaras, spite al ĝenerala homa timo. Fakte timo estas mito”.

    Apenaŭ sonis tiuj vortoj malkvieta bruo ŝvebis aere. La aŭdantaro agitiĝis. Pluraj manoj preskaŭ samtempe leviĝis, avidaj senmaskigi la aŭdacan Preleganton.

    Anoncis la cerimoniestro: “bonvolu malmultvorte sin prezenti, diri la nomon. Poste venigu la demandon, ĉu?”

    Paŭlo obeis kaj tuj malamike pafis:

    “Stultaĵo! Kreanto logike ĉiam venas unue. Nur post kreado aperos kreito”. Ruĝvanga, provokis li jam antaŭvidante surplanke Preleganton: “Nu, sin bazi sur aŭtoritata argumento nur montras mankon de bazaj konoj, ĉu?”.

    Ridetoj. Mokoj, eble.

    Longa, lanta elspirado forpelis danĝeran insekton nome tuja reago. Elegante redonis li la pilkon kun ruza, tamen, preskaŭ neperceptebla ruliĝo sur sin mem:

    “Kara sinjoro, ĉu vi bonvolus pli bone klarigi tion? Kial vi asertas, ke la sveda psiĥiatro Jung malpravas?”

    Apenaŭ ektuŝita, la pilko forfuĝis el la manoj de Provokanta Demandinto. Liakape malaperis vortoj. Balbutis li malkoherajn vortojn, koleriĝis, ekkriis ion per kartezia certeco: “kolektiva nekonscio” estas absurdaĵo!

    “Kial?”

    Post aŭdi novajn akrajn vortojn, Preleganto redemandis:

    “Kial?”

    La trian fojon tiu unuvorta demando ŝajnis insulto, kiun tamen nur Provokanto tiel sentis. La antaŭan bruon la ĉeestantaro silentigis. Post drama paŭzo, Preleganto allogis ĉiun aŭskultanton per serio da sinsekvaj demandoj:

    “Kial onin timigas ordinaraj sonĝoj pri fantomoj, senkapa mulo, lupfantomo eĉ se nenio tia ekzistas?”

    “Kial onin timigas maskaj banditoj en sonĝoj onin atakantaj en malhelaj vojetoj neniel ekzistantaj post vekiĝo?”

    “Kial onin timigas koŝmaro, inkub-sonĝo, prem-sonĝo, terur-sonĝo se ĉio tio, lastanalize, temas nur pri... sonĝo?”

    Sen atendi eĉ momenton li daŭris. “Kiam oni dormas ĉu regas konscio aŭ nekonscio? El ambaŭ konsistigas la homa psiĥo. Tio estas ordinara sperto ĉiutaga, ĉu? Kiam tamen venas lumo tiam vekiĝo okazas, timo malaperas. Folkloraĵoj kiaj fantomoj, senkapa mulo, lupfantomo ne rezistas al la lumo de atenta konscienco. Escepte se metafore. Same timigaj, koŝmaro, inkub-sonĝo, prem-sonĝo loĝas en la tavolo de nekonscio, ĉu persona, biografia, ĉu nepersona, kolektiva. Ian universalecon montras la studo pri mitoj en ĉiu kulturo. Tion pruvas lavango da libroj pri etnologio, antropologio, legendoj, fein-noveloj. Ombraj aspektoj kuŝas en onia nekonscio”.

    Preleganto esploris la salonon serĉe Provokan Demandinton, sed eble li kaŝe eliris, eble iom pensema, ĉu?

    Nova demando, ĉi-foje tamen respekteme vortumata:

    “Profesoro, kiu estas tiu matematika surekrana formulo? Kio estas HS + AI = PMM?”

    “Dankon pro via demando. HS estas mallongigo de la latina esprimo por nia speco, ‘Homo Sapiens’, saĝa homo. Kiom saĝaj ja ni estas se konsideri, ekzemple, malsaton, militojn, naturmedian detruon, kontaminon de akvo, aero, maro, faligon de arbaro? AI mallongigas Artefaritan Intelekton”. [Strategia drama paŭzo].

    “Nun mi vin demandas, kaj tiu PMM kio estas?” – li daŭris. “Ĉu Preskaŭ-Mortanta Mondo? Ĉu vi mem Prenu Marŝantan Mondon? Kien marŝos la mondo kiam ni decidos, ke pli ol ‘Homo Sapiens’ ni ja estas frataj kaj fraktaj gutoj el sama unika Fonto? Kuŝas Fonto en la kolektiva nekonscio, ĉu ne? Onia kolektiva konscio pri nova tempo nun ekvekiĝas post longa dormo, ĉu ne?. ‘Self’, tio estas, Tuteco ĉion scias, ĉiam, ĉie, ĉiel. Krome, timo estas mito. Kiu volas vekiĝi, tiu iĝu frato de ĉiu frato sine de Unuo! Ĉu ankaŭ vi?”

    Provokanto duonkaŝe reaperis. Ĝustatempe por konstati tion, ke la unuaj aplaŭdoj venis. Preleganto aldonis siajn lastajn vortojn:

    “Ĵus vizitinte la nekonatan mondon de onia kolektiva nekonscio, nome Tutecon, venis al mia kapo tiu poemo, kiun vi permesu, ke mi legu” – mi petas. Kaj belsone, plenvoĉe aŭdiĝis klare:

 

KOHERO!

elverŝas malesto – kohero Mi Estas

dancas kanzono en cerebro-kor’

sinbrakume en Malplen’,

estas mi Unu, ne plu du:

Mi Estas Nun’, sen antaŭe nek poste

Muta, al Aŭror’ ŝanĝas mi

unue ja, histori’!

Inspiri en koro miregigas min

viziti mallumon:

bendlarĝo vibra kvantuma

en la malluma Kamp’ jen mia kuraco:

Mi Estas pura Amo!

Pli draste: inkluziva Amo!

Pli kaj pli abundo: unio, Amo-Paco!

 

    Aplaŭdoj amase eksplodis en la salono. 

 

    Ĉu vekiĝis iu ajn?



HS + AI = PMM

    “Segundo a mitologia helênica, Psique (em grego ψυχή psykhè) é uma personificação da alma humana. A palavra grega também significa “papilio”, e para Psique por vezes os artistas usam a imagem de uma jovem mulher com asas de borboleta”. Isso o Palestrante citou da Wikipedio®”.
 
    Palestrante de então, assim prossegui:

    “No inconsciente coletivo repousam os mitos, sustenta Carl Jung. Faz tempo o criador devora a criatura. Por vezes é a criatura o devorador. Esse par arquetípico, no entanto, de algum modo é unidade, que por sua vez se manifesta como dualidade. Ainda que antiga e arcana, isso se mostra como uma aparência, apenas fantasia de Psique, uma deusa todo poderosa. Mitos, porém, não permanecem de pé, apesar do temor humano em geral. De fato medo é mito”.

    Mal soam essas palavras inquieto ruído paira no ar. A plateia se agita. Quase ao mesmo tempo diversas mãos se levantam, ávidas para desmascarar o ousado Palestrante.

    Anuncia o chefe de cerimônia: “favor se apresentar em poucas palavras, dizer o nome. Em seguida, a pergunta, combinado?”

    Paulo obedeceu e atirou de bate-pronto, cara de poucos amigos:

    “Idiotice! Criador logicamente sempre vem primeiro. Só depois da criação aparecerá a criatura”. Bochechas rubras, ele provocava, já antevendo caído ao solo Palestrante: “Tem dó, se basear em argumento de autoridade só revela falta de conhecimentos básicos, ou não?”.

    Risinhos. Deboches talvez.

    Longa, lenta expiracão afugentou o perigoso inseto da reação precipitada. Com elegância devolveu-lhe a pelota com efeito e malícia, porém, uma quase imperceptível rotação sobre si mesma:

    “Caro senhor, poderia nos esclarecer esse ponto? Por que afirma que o psiquiatra suíço Jung não teria razão?”

    Assim que tocada, a bola fugia das mãos de Perguntador Provocante. De sua cabeça desapareciam palavras. Balbuciou palavras incoerentes, se encheu de cólera, começou a gritar algo de sua certeza cartesiana: “inconsciente coletivo”! Disparate!

        “Por quê?”

        Depois de novas palavras grosseiras, Palestrante voltou a perguntar:

        “Por quê?”

      Na terceira vez a pergunta pareceu um insulto, mas que só Provocante assim sentia. A plateia silencia. Após pausa dramática, Palestrante seduziria a todos com uma série de perguntas sequenciadas:

    “Por que nos assustam sonhos comuns de fanatasmas, mula sem cabeça, lobisomem mesmo se nada disso exite?”

    Por que nos assustam bandidos mascarados nos sonhos nos atacando em vielas escuras que de modo algum existem ao despertamos?”

    “Por que nos assustam pesadelos, sonhos demoníacos, assustadores e terríveis se tudo isso, em última análise, se trata só de... um sonho?”

    Sem esperar sequer um momento ele prosseguiru. “Quando a gente dorme predomina o consciente ou o inconsciente? A psique humana consiste de ambos. Isso é um saber comum, cotidiano, certo? Mas, com a chegada da luz ocorre um despertar, o medo desaparece. Coisas do folclore como fantasmas, mula sem cabeça, lobisomem não resistem à luz de uma cosnciência atenta. Exceto como metáfora. Igualmente assustadores, pesadelos, sonhos demoníacos residem em camadas do inconsciente, seja pessoal, biográfico, seja impessoal, coletivo. Uma certa universalidade mostra o estudo de mitos de cada cultura. Prova disso são inúmeros livros sobre etnologia, antropologia, lendas, contos de fadas. Aspectos sombrios povoam nosso inconsciente”.

    Palestrante procurou no salão Perguntador Provocativo, mas na certa ele saiu de fininho, quem sabe um pouco pensativo?

    Uma nova pergunta, dessa vez em palavras respeitosas:

    “Professor, o que significa essa fórmula matemática na tela? O que é HS + AI = PMM?”

    “Obrigado pela sua pergunta. HS é abreviação da expressão latina para a nossa espécie, ‘Homo Sapiens’, aquele que sabe. Quão sábio de fato somos se levarmos em conta, por exemplo, fome, guerras, destruição do ambiental, contaminação da água, ar, mar, derrubada de florestas? AI abrevia a expressão Inteligência artificial'”. [Pausa dramática estratégica].

    “Agora eu que pergunto, e esse PMM o que é?” – prosseguiu ele. “Seria Mundo à beira da Morte? Quem sabe Ponha em Marcha o Mundo você mesmo? Aonde irá o mundo após decidirmos que mais que ‘Homo Sapiens’ somos de fato irmãos e fractais da mesma e única Fonte? A Fonte está no inconsciente coletivo, não? Uma consciência coletiva global de um novo tempo desperta agora depois de um longo sono, certo? O ‘Self’, ou seja, a Totalidade tudo sabe, sempre, em todo lugar, de todos os modos. Além disso, medo é um mito. Quem quer despertar, que se torne irmão de cada irmão no seio da Unidade! Você também?”

    Provocador reapareceu meio na moita. Em tempo de constatar os primeiros aplausos. Palestrante adicionou suas últimas palavras:

    “Tendo acabado de visitar o desconhecido mundo do nosso inconsciente coletivo, ou seja, a Totalidade, me veio à mente esse poema. Permitam que eu leia”. Com bela e plena voz se ouviu com clareza:

 

COERÊNCIA!

elverŝas malesto – kohero Mi Estas

dancas kanzono en cerebro-kor’

sinbrakume en Malplen’,

estas mi Unu, ne plu du:

Mi Estas Nun’, sen antaŭe nek poste

Muta, al Aŭror’ ŝanĝas mi

unue ja, histori’!

Inspiri en koro miregigas min

viziti mallumon:

bendlarĝo vibra kvantuma

en la malluma Kamp’ jen mia kuraco:

Mi Estas pura Amo!

Pli draste: inkluziva Amo!

Pli kaj pli abundo: unio, Amo-Paco!

 

    Aplaŭdoj amase eksplodis en la salono. Ĉu
 
vekiĝis iu ajn?

 

       

 


sexta-feira, 5 de janeiro de 2024

TEMAS PRI KIO? / QUAL O TEMA?

 


TEMAS PRI KIO?

malgraŭ ĉio tamen


ne temas pri timo


se temas pri io


tamen emas pri


emo rimo ritmo


temas do pri poezi’


ne tamen pri


polemiko ni


emu resti amiko:


ĉiam pli da amo, 


malpli da kritiko.


QUAL O TEMA?

seja como for 

não será temor

seja qual o tema

     tende a ser por cima

     ritmo pendor e rima

     poesia ninguém tema

     tenho aqui comigo

     assim não polemizo

     amigo, esse o meu canto:

     se temos mais amor

     não criticamos tanto.


TAGLIBRO / DIÁRIO

 


TAGOLIBRO

ĝia inaŭguro nin memoru

ĉia gloro ĉia doloro

tio ankaŭ iĝos paŝo

al io alia en nia koro

ĉio kio ekas tio sekiĝos

nuliĝos nenio daŭros

ĉio kaŝe vaporiĝos

elliĝos ne daŭros.

 

lukso merita nemerita doloro

ĉio iros for nedaŭros ĉio

ĉu restos amo amoro? kio?

amo amoro ĉio nur lukso

fervoro favoro angoro

ĉio iĝos vaporo

ĉio daŭras flukso

amo se restos estu

senkondiĉa amo tiu flamo

iĝu Ĉeesto nekondiĉa amo

en senfina Esto.


DIÁRIO


inauguração ainda na memória

era tipo dor era tipo glória

era tipo novo passo

que outro passo vai gerar

tudo que começa um dia secará

como nada dura então se anulará

tudo se evapora nada há de durar.


luxo merecido imerecida dor

nada é pra durar seja o que for

tesão restará? restará amor?

amor tesão só luxo?

fervor angústia favor

tudo é só vapor

tudo apenas fluxo?

amor se restar que seja

como chama incondicional

seja a Presença o amor sem fim

seja assim no Ser: não condicional.


quarta-feira, 3 de janeiro de 2024

PSICOTERAPIA

    

        Viver, conviver, vivenciar o novo! Faça arte, terapia, arteterapia! 

      E cante, dance, desenhe, pinte, canetinha, lápis de cor, giz de cera, aquarele-se, guache-se, pastel seco, massa de modelar, recorte e cole a montagem. 

      Movimento lento, consciente respirar dão na descoberta dos seus potenciais. Se conheça, descubra, reinvente. 

      Ria dos medos, acredite em si, dome as feras, cuide de si mesmo, de si mesma. Enfim, se reinvente no próprio caminhar.

     Marque a terapia individual, grupal, on-line, presencial. 

     Descubra-se mais emoção, sentimento, sensação. Clique já! Até breve!

quinta-feira, 21 de dezembro de 2023

PAPOS NASCENTES DE CARA NOVA/ NOVIĜO


    Olá, pessoal! Papos Nascentes traz novos temas, redes sociais, sessões, discussões. Divulga nosso trabalho de sensibilização por meio da criação e curtição de Poesia, arteterapia, canto, dança, respiração consciente, desenho, pintura, lápis de cor, giz de cera, hidrocor, argila, recorte e colagem, preservação das nascentes e recursos hídricos, mentoria master ISOR e outras terapias em que estamos habilitados. 

   Queremos interagir com vocês, que nos acompanham e apoiam, como comunidade engajada, participativa, que possa contribuir com ideias, sugestões, críticas, elogios. 

    Pelas redes sociais compartilhamos conteúdos relevantes, dicas, curiosidades, notícias, eventos e muito mais. Clique em (Prof. Paulo P Nascentes Terapeuta complementar, Brasília - Agende uma consulta | doctoralia.com.br). 

      Como parte deste projeto, espalhe essa mensagem de conscientização e cuidado. 

    Fique ligado no blogue, na página FB, nas redes sociais e compartilhe com amigos. Juntos façamos a diferença pelo meio ambiente, pelas nascentes, pela sensibilidade poética, pela saúde mental e emocional nossa e das novas gerações! O espaço é nosso!

terça-feira, 19 de dezembro de 2023

MUTRETA/ TROMPO


quem desse quadro

de social descalabro

ressalta a fantasia 

na sociedade embutida?


faça isso, minha poesia!

sabes que isso

é mutreta construída:

- isso é vida? 

isso não é vida!


kiu el tiu bildo

de maldeca socio

reliefigas la fantazion 

socie inkrustita?


faru tion, mia poezio!

konstruita fuŝaĵo, vi scias:

- ĉu tio estas vivo? 

tio ne estas vivo!

terça-feira, 5 de dezembro de 2023

COERÊNCIA / KOHERO

 


COERÊNCIA

esvazio carência – sou coerência

danço a canção cérebro-coração

abraço o vazio na unidade

agora um, não mais dois

sou agora não antes nem depois

mudo em aurora o que antes 

história!

inspiro no coração visito escuridão 

me espanta

faixa de vibração quântica

campo escuro onde me curo

sou Amor puro! mais incisivo

Amor inclusivo!

abundância mais e mais

união amor-paz!

 

KOHERO

elverŝo malesta – kohero mi estas

danco kanzono cerebro-koro

brakum' en malplen’ en unuo

unu ne plu du

mi estas nun’, nek antaŭ nek post

muta al aŭror’ ŝanĝas mi

kion unue histori’!

inspiro en koro

malluma vizit' miregigas min

vibra kvantuma bendlarĝo

malluma kampo mia kuraco

mi estas pura amo! pli vigle

inkluziva amo!

Pli kaj pli abundo

unio amo-paca!


terça-feira, 28 de novembro de 2023

 


NEÓFITO

        Tinha acabado de executar uma cirurgia, procedimento delicado. Hospital público precário, boa limpeza, mas sanitários, salas de espera e consultórios caóticos, pouca privacidade. O centro cirúrgico sem equipamentos suficientes.

Foi no intervalo para a segunda cirurgia, prestes a começar, que a confusão e a precariedade das instalações gritaram mais alto na minha cabeça. Enquanto aguardava a cirurgiã-auxiliar, fui urinar, vestir o macacão, luvas e touca. Minutos antes da nova cirurgia como que um despertar me sacudiu. Sentia-me quase tão confuso quanto as instalações desconfortáveis do hospital.

Nos corredores sonolentos um ativista sindical vociferava palavras de ordem para colegas que bocejavam.

 

NEOFITO

        Ĵus mi plenumadis kirurgion, delikata proceduro. Nefirma publika malsanulejo, sufiĉe bona purigo, sed bedaŭraj necesejoj, ĥaosaj atendejoj kaj konsultorioj sen sufiĉa privateco. Manko de ekipaĵoj en la kirurgia centro.

Ĝuste dum la intertempo por la dua kirurgio, ĵus komencota, la konfuzo kaj nesufiĉo de loĝigoj altvoĉe miakape kriis. Dum mi atendis la helpan kirurgiistinon, iris mi pisi, vesti la kombineon, gantojn kaj kufon. Minutojn antaŭ la nova kirurgio kvazaŭa vekiĝo svingis min. Sentis min preskaŭ tiom konfuza kiom tiuj malkomfortaj loĝigoj de la malsanulejo.

En la dormemaj koridoroj sindikata aktivismulo vomis ordon-vortojn al oscedaj kolegoj.


sexta-feira, 24 de novembro de 2023

VOJAĜO/ VIAGEM

 


[imagem criada por IA]


VOJAĜO

muzikvojaĝo svingado

de l’ tuta korpo

tra lando poezia de vorto

harmonia

 

korpa teritorio grundo fekunda

ritma historio abundo hirunda

flugo tra blu’ muziki plie 

muziki plu!


VIAGEM

viagem musical gingado 

total corporal

terra de poesia palavras

em harmonia

 

território corporal solo fecundo

ritmo e história

andorinhas abundam

voo no azul musicar mais 

musicar junto!


sexta-feira, 10 de novembro de 2023

POEZIECO/ POETICIDADE


POEZIECO

kia ecas Poezi’? kiel koloras ĝi?

ĉu blankas Poezi’? ĉu violas ĝi?

kiom poemo ecas? kiom Poezi’ necesas?

ĉu poeziumas vi? ĉu poezias poem’?

ĉar tion ne scias mi, daŭre demandi decas?

ĉu eble poezifonto ĉesas? ĉu kvazaŭ ino

ŝajnas ĝi sen ajna fino?

 

kiom koloras poemo se ne venas el ĝi

emo, emocio, ia tremo?

kiujn atingas poemo se ĝi ruĝas?

oranĝkolora, ĉu poemo staras?

kion se ĝi flavas?

kion oni perdas se poemo verdas?

se poemo ĉielbluas, kies flugo fluas?

kion pri l’ indiko de poem’... indigo

revene al l’ komenco, se poem’ violas

sia eco ĉu pligrandiĝas?

kie kuŝas Poezio se ne sine de Spirito?

 

POETICIDADE

Poesia que qualidade tem? tem alguma cor?

será branca a poesia? e se violeta for?

quanta qualidade o poema? Poesia quão necessária?

você coisa Poesia? quão de Poesia o poema em si?

como não sei isso, volto à pergunta do início?

pode secar a fonte da Poesia? ou como o feminino

parece sem qualquer fim?

 

quanto no poema é cor se não instiga

rumo, emoção, algum tremor?

quem o poema atinge se vermelho finge?

alaranjado, fica poema de pé?

se amarela como é que é?

quanto se perde num poema verde?

se azul-celeste, que voos fluem ao Leste?

(terá quem Oriente?)

qual a indicação do poema azulão?

se o poema violeta for qualidade maior então?

onde repousa a Poesia, de onde veio

se não do seio do Espírito?