CONJUNÇÃO
se lá no assento etéreo onde reside
o poema memórias desta vida se consente
repousem no etéreo eternamente
os poemas descontentes os demais
à Terra venham que os visto
dotado de livre arbítrio
decide o poema a quem aceita
se o seduzo com metáforas símbolos
ensaia o não, mas comigo enfim se deita
quanto mais tragédia e drama na origem
tanto mais de lirismo o enfeito
tanto mais com Poesia nos deleito
tanto mais tem amor tem vertigem
leitor leitora em crítico se arvora
seu charme gourmet se ensaia
hesita o leitor se carícia se delícia
ou se ávido e faminto o devora
o poema sem pudor e já sem saia
se sabe Poesia e diz todo semântico:
vem gostoso, me rejeita ou me deflora!
KONJUNKCIO
se en la etera sidejo kie loĝas
poem’ konsentiĝas memoroj de tiu vivo
ripozu porĉiame ĉe l’ etero
malkontentaj poemoj, la ceteraj
tiujn mi ilin vestos: venu al Tero
dotata tamen de libera arbitro
decidas la poem’ kiun akceptas ĝi
se ĝin mi kaĵolas per metaforoj kaj simboloj
neon prov-ludas sed ĉe
mi kuŝiĝas ĝi
ju pli tragedia kaj drama en l' origino
des pli per lirismo mi ĝin ornamu
des pli per Poezio ambaŭ plezuriĝu
des pli ekestas amo, ekestas kap-turniĝo
leganto aŭ legantino kritikulo iĝas
sia ĉarmo gourmet sin
montras
hezitas leganto ĉu kareso ĉu delico
aŭ ĉu avide malsata ĝin devoras
la poem' jam sen seks-honto jam sen jupo
sin scias Poezio kaj plene semantika diras:
venu miele, min
forpelu aŭ min defloru!
