Diante da
curiosidade dos amigos a versão fazia sucesso, mesmo não sendo a mais plausível.
Após visita a um experiente mestre, a novidade – a cabeça raspada.
Assim:
“O que você deseja, filho?”
Assim:
“O que você deseja, filho?”
“A iluminação espiritual, mestre.”
Como
indicado, fui até à fonte no alto da montanha, retornei ao templo com a mais pura
água, servi duas taças, bebemos e me perguntou:
“O que você deseja, filho?”
“O que você deseja, filho?”
“A iluminação espiritual, mestre.”
Obediente, fui
até o jovem monge, que já me esperava com tesoura, navalha e pente. Retornei
ressabiado. O que eu desejava? –
insistiu.
“A iluminação espiritual, mestre.” – mal contive a impaciência.
Alcancei a
caixa de madrepérola oblonga e elegante sobre a austera estante. Ele determinou:
“Abra!”. Dentro, outra caixa
elegante. Sobre o veludo lilás, o palito derradeiro. ”Ah... risque!” Como não arriscar? Enfim, a tão sonhada chance! Acendi
o fósforo, e se apagou simultânea a tênue luz do recinto. Seu sorriso iluminado, eloquente: “Agora, somos dois os iluminados, filho!”
Antaŭ la scivolo de amikoj,
la versio furoris, eĉ se ne la plej kredebla. Post vizito al lerta majstro, la
novaĵo – mia razita kapo.
Tiel:
Tiel:
“Kion vi deziras, filo?”
“La spiritan lumvekiĝon, majstro.”
Laŭ indikite, mi
iris ĝis la fonto sur apuda montopinto, revenis al la templo portante la plej puran
akvon, servis du kalikojn, ni kuntrinkis kaj li min redemandis:
“Kion vi deziras, filo?”
“Kion vi deziras, filo?”
“La spiritan lumvekiĝon, majstro.”
Obeema, mi iris al
juna monako, jam min atendanta, ĉemane tondilo, razilo kaj kombilo. Singardema
mi revenis. Kion mi deziris? – li
insistis.
“La spiritan lumvekiĝon, majstro.” – malpacienco apenaŭ tenata. “Venigu
do tiun oblongan kaj elegantan skatolon el perlamoto sur la aŭstera breto.”
Tion mi faris. Interne, alia eleganta skatolo. Ene, sur lilia veluro, la lasta
alumeto. “Eklumigu ĝin”. Kial ne
riski? Fine, la tiom longe revata okazo! Kiam mi ekflamis la alumeton, samtempe
la milda ĉambrolampo estingiĝis. Elokventis lia lumrideto:
“Nun, estas ni du la iluminitoj, filo!”
“Nun, estas ni du la iluminitoj, filo!”
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Pripoeziaj komentarioj bonvenas. Comentários sobre poemas são bem vindos.