COLHEITA
quando eu piso
em folhas secas
caídas daquela
árvore
eu me vejo bicho
eu me vejo ave
eu me vejo
símio
cacto peixe
anêmona
pterossauro lêndea
lesma
incerto me
vejo inseto
serpente batráquio
anfíbio
eu sou a larva
o mosquito
pupa crisálida
abelha
natura cultura
sistema
entro e saio
do tema
oscilo
borboleteio
do ego-sistema
enfim
o ecossistema
veio
agora sei e me
sinto
ponto fora da
curva
na nova casa-labirinto
você passeia sereia
e nua
colho poemas
colho uvas
raios de sol de lua
anseio pelas chuvas
que refrescam nosso amor
mais e mais o
acentuam...
RIKOLTO
kiam mi surpaŝas sekajn foliojn
falintaj el tiu arbo
mi min vidas besto
mi min vidas birdo
mi min vidas simi'
kakto fiŝo anemon'
pterosaŭro pedik-ovo limak'
necerta min vidas insekto
serpento batrako amfibio
estas mi raŭpo kulo
pupo krizalido abelo
naturo kulturo sistemo
eniras eliras el temo
oscilas flirtas
el egocentra sistemo ja
venis ekosistemo
nun mi min scias kaj sentas
punkton for de l’ kurbo
en la nova labirinto-domo
vi promenas sireno nuda
rikoltas mi poemojn vin-berojn
radiojn de sun’ de lun’
sopiregas mi pri pluv’
refreŝiga al nia
am’
pliakcentiganta ĝin...
Mi amis la poemon
ResponderExcluirPoemo estas multoblo da figuroj samtempe kaj samloke. Poeto estas miksanto de kaldrono. Rezultas chiam multvizagha estilo. (PSV)
ResponderExcluirestulo
ResponderExcluirDankon al ĉiu komentanto.
ResponderExcluirNazaré Laroca diria: Tre bela simfonia poemo!
ResponderExcluirGratulon, Poeto!
Mi ne sukcesis komenti surbloge. Pardonon! 💚
* diris
ResponderExcluir