VINHO/ VINO

 VINHO

poesia engarrafada

merece cálice de vinho

poema vive de bem

com Baco ou Dionísio

cálice de vida dose nada sóbria

de poesia

degustar vinho vida poesia

se embriagar de amigos

amigas metáforas

vinho sabe a companhia

e não passa ao largo

se o vinho vem sozinho

quem azedo? quem amargo?

se em mística solidão

se lembre de celebrar

a indecifrável metáfora

a inseparável unidade

o amor de Mãe Gaia

no insondável coração!

VINO

enboteligita poezio meritas glason

da vino. Feliĉan poemon, kiuj bone vivas 

kun Bako aŭ Dionizo

glaso da vino dozo neniel sobra

da poezio

frandi vinon vivon poezion

nur ebriiĝi de amikoj

metaforoj amikinoj

kompanion scias vino

volas esti via paro

kiam vino sola staras

- kiu acidas? kiu amaras?

dum mistika soleco

ĉiam memoru celebri

nedeĉifreblan metaforon

neapartigeblan unuon:

la am' de patrino Geo

en nia nesondebla kor'!