na escala musical
em que se move a poesia
um tom acima se nota
mesmo notas dissonantes
a melodia suporta
se reforça a harmonia
os versos têm dança interna
os versos de pés quebrados
velam curvas nos quadrados
aparam arestas dos círculos
destilam da dor poesia
um tom acima se nota
novo arranjo na canção
o indivíduo se cala
em prol da individuação
o universo é que fala:
coletivo e união
o poema deu um salto?
quântico foi? não sei não!
elétron de salto alto?
individuação não só pra mim:
é pra nós e cada irmão!
*********
en la muzika gamo
kie moviĝas poezi'
tono-nuanco vidiĝas
malgraŭ ajna malagordo
jen melodia apogo
jen pli forta harmoni'
jenas danco em versoj
versoj ech frakas-piedaj
vuale kurboj kvadratas
jen
kvadratigo de cirklo
distil'
de dolor' - poezi'
tono
supra aŭdiĝata
nova arangho kanzona
individua silentig'
dele al l' individuig'
nova arangho kanzona
individua silentig'
dele al l' individuig'
parolas
nun univers’:
en
kolektiva uni’chu saltos ja la poem'
kvantume jes aŭ ne!
chu aroganta elektron'
individuigas michu aroganta elektron'
ni kaj tuta la fratar'!
Lindo poema, Paulo!
ResponderExcluirParece um concerto de palavras e sentimentos em agudos e graves, sustenidos e bomóis, nos elevando em oitavas acima dessa monótona toada que ora estamos.
Parabéns e obrigada!
Prave! El ĉi tiu simfonio de doloro kaj solidareco nova erao renaskiĝos por la homaro
ResponderExcluir