ÁGUAS NASCENTES / NASKIĜANTAJ AKVOJ

acolho o poema sem esforço

enxoto e sacudo o intrometido

se vem natural até o verbo torço,

se vem penetra, cão feroz, rouco latido!

no poema acolhido a amada se deita

e o poeta, eleito, faço-me magia...

nos versos que sirvo, ela se deleita,

seu nome secreto se mostra: Poesia.

se ela adormece me faço desperto

relaxo somente se ela vigia

se vela e revela o distante e o perto.

o mais encoberto mais fácil fluía:

são águas nascentes até no deserto

banhando a fusão poeta-Poesia.

=====

gastiĝas ĉe mi poem’ kun agordo

forpele skuiĝu tiu ne alvokata

se venas nature eĉ do vorta tordo

se sintruda ul’, feroca hund’ boju raŭka!

sur gastigata poem’ kuŝamatin’

elektita, la poeto fariĝas magio...

tiuj ĉi miaj versoj plezurigas ŝin

jen nomo sekreta de la Poezio.

dum ŝia ekdormo mi iĝas vekata

malstreĉ’ nur venas se ŝi vigle gvatas

ĉu zorgo ĉu gardo pri la (mal)proksim’.

la plej kaŝita facile fluadas:

akvo naskiĝanta eĉ el dezert’

kunfande sin banas poeto-Poezi’.