terça-feira, 13 de dezembro de 2011

ESPERANTO INTER PLANLINGVOJ - ESPERANTO ENTRE LÍNGUAS PLANEJADAS

Ion mi delonge rimarkis pri Esperanto, kompare al la ceteraj (plurcent) planlingvoj. Tio, ke estas ne nur historio, sed oni havas gxin registrita. Kaj kulturaj referencoj disvastigxis, tute nature, en la literaturo, en la revuoj, en la arangxoj, nuntempe en la reto.

Oni povas vidi kaj konstati, ke dum tiuj preskaux 125 jaroj partoprenantoj faris (kaj faras) en Esperanto vivolongajn amikecojn, am(or)on, familiojn, kunlaborojn, eldonajxojn, politikon, entreprenojn kaj batalojn (iuj vere epopeaj, ankaux ili historiaj)!

Al la malamikoj: cxu tiu lingvo povas esti nomata "artefarita"? Kun siaj parolantoj tiel... homecaj ankaux en Esperanto?!

Ne eblas demandi cxu en Ido aux Interlingua (cxu iu parolanto de Volapük ankoraux sidas inter la auxskultantaro?) ekzistas io simila, ecx almenaux imitajxo.

Por tiuj, kiuj volas viziti, eta montro de kuriozaj dokumentoj en Biblioteko Hodler, kiu trovigxas en la sidejo de Universala Esperanto-Asocio (UEA):

http://www.uea.org/dokumentoj/bhh/rm1908-1934.html

(klaku la bildetojn por vidi pli grandajn versiojn)

Ne eblas vivi en la pasinto, sed oni ne devas forgesi, ke nenio hazarde estigxis kaj rezultis kiel nun.

Anticipe, felicxan Tagon de Esperanto (la 15-a de Decembro)  al cxiuj!

James Rezende Piton
Cxefdelegito por Brazilo
de Universala Esperanto-Asocio (UEA)

======================== =======

NE FORGESU: baldau venas la tempo redakti Jarlibron de UEA 2012. Kontrolu cxu iu informo necesas aktualigon kaj skribu al mi.

========================= ======


----------------------- 
EM PORTUGUËS
-----------------------

Uma coisa que eu há muito notei no Esperanto, com relação às demais (centenas) de línguas planejadas,
é que existe não só uma história, mas a gente a tem registrada. E as referências culturais a essa história foram sendo propagadas, de forma bem natural, na literatura, nas revistas, nos eventos, hoje na rede. 

A gente pode ver e constatar que nesses quase 125 anos os participantes fizeram (e fazem) em Esperanto grandes amizades, amor, famílias, colaborações, publicações, política, empreendimentos e brigas (algumas homéricas e elas também históricas)!

Para os detratores: a língua ainda pode ser chamada de "artificial"? Com os falantes sendo tão... humanos também em Esperanto?!

Não dá para perguntar se em Ido ou em Interlingua (algum falante de Volapük ainda de pé na plateia?)
existe algo parecido, nem que seja um arremedo.

Para quem quer dar uma olhada, uma pequena mostra de documentos curiosos na Biblioteca Hodler, que
fica na sede da Associação Mundial de Esperanto (UEA) [explicações em Esperanto, claro]:

http://www.uea.org/dokumentoj/bhh/rm1908-1934.html

(clique nas figuras para ver versões maiores)

Não dá para viver no passado, mas não se deve esquecer que nada surgiu e deu no que deu por acaso.

Antecipadamente, um feliz dia do Esperanto (15 de Dezembro) para todo mundo! Kunsubskribe, Paulo

0 Comentários:

Postar um comentário

Komentarioj bonvenas. Comentários sobre poemas são bem vindos.

Assinar Postar comentários [Atom]

<< Página inicial