Em franca disputa com a do Papai Noel, a gorda
barba natalina do Vô estava por um fio, os dias contados. Natalina e zelosa, a
neta Natália me conduziu ao barbeiro e decretou o imediato desmatamento. ‘Ecológico,
Vô’, ela garantia. E ficou acesa no controle de qualidade, exigindo reparo do
tufo rebelde. Esquecida talvez da
fisionomia original de fábrica, Genevive, a dengosa cachorrinha, estranhava,
cheiro e crachá não combinavam. Mas, nunca negaria os méritos à Natália, disfarçando
sorriso e certa de seus superpoderes. Que Natal gostoso!
Vera ja la disputo
kun tiu de Avo Frosto, sed la dika kristnaska barbo estis finiĝonta, je finaj lasttagoj.
Kristnaskece zorgema, la nepino Natalja kondukis min al barbiro kaj dekretis la
tujan senbarbigon. ‘Tute ekologia, Avo’, ŝi garantiis. Kaj restis lerta kiel
kvalitkontrolanto: postulis ŝi riparon de la ribela monteto. Forgesite eble pri la
originale fabrika vizaĝo, Ĵenevive, la ĉarma hundetino, strangadis: flaro kaj
identigilo malkongruis. Tamen, neniel ŝi neus la meritojn de Natalja, kiu kaŝeridete
certis pri siaj tutpovaj povoj. Kia bongusta Kristnasko!
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Komentarioj bonvenas. Comentários sobre poemas são bem vindos.